การพัฒนาและแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางสังคมในกรุงเทพมหานคร
ชุมชนวัดประชาระบือธรรม 1-4
ภูสิทธ์ ขันติกุล
ไพรินทร์ ขัดธิพงษ์
สาขาวิชาการจัดการนวัตกรรมสังคม
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหาและความต้องการของชุมชนตามกระบวนการมีส่วนร่วมเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางสังคม
6 มิติ ได้แก่
การเข้าถึงระบบการศึกษาและการพัฒนาเยาวชน การพัฒนาด้านกายภาพของชุมชน การแก้ไขปัญหาความยากจน
และสร้างความเข้มแข็งแก่ชุมชน การปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมโดยอำนาจรัฐ
การเข้าถึงทรัพยากรของรัฐ และการมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น
ทั้งนี้ยังแปรผลสู่การแก้ไขปัญหาในด้านต่าง ๆ เพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน
รวมถึงเสนอแนะแนวทางในการสนับสนุนและส่งเสิรมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนากรุงเทพมหานคร
โดยใช้กระบวนการการรวบรวมข้อมูลภาคสนามในลักษณะของการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก ประเมินผลโดยใช้บันไดคุณภาพชีวิตและกระบวนการมีส่วนร่วม
AIC (Appreciation Influence Control) พบว่า ชุมชนวัดประชาระบือธรรมในการเหลื่อมล้ำทางสังคมด้านการเข้าถึงระบบการศึกษา
และการพัฒนาเยาวชน การพัฒนาด้านกายภาพของชุมชน การปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมโดยอำนาจรัฐ
การเข้าถึงทรัพยากรของรัฐ และการมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นมีระดับปัญหาหนักมากนัก โดยสามารถแก้ไขปัญหากันได้ หรือการแก้ไขปัญหาได้ในระยะยาว ซึ่งในภาพรวมปัญหาเหล่านี้ยังคงมีรูปของปัญหาไว้อยู่แต่ยังไม่เด่นชัดที่จะแก้ไขทันที
ส่วนด้านที่ประชาชนให้ความสำคัญและต้องการให้แก้ไขอย่างเร่งด่วนคือ การแก้ไขปัญหาความยากจนและสร้างความเข้มแข็งแก่ชุมชน ซึ่งประชาชนต้องการมีรายได้เสริมสำหรับประชาชนที่ว่างงานหรือผู้สูงอายุในชุมชน
และต้องการให้สุขภาพของชุมชนดีขึ้น จนเกิดการจัดโครงการส่งเสริมอาชีพการนวดแผนไทยประยุกต์ของชุมชนวัดประชาระบือธรรม
1-4 เพื่อสร้างรายได้ให้กับประชาชน
เป็นของประชาชน ดำเนินการได้โดยประชาชน กระทั่งประชาชนต่อยอดและผลักดันด้วยตนเองจัดตั้งเป็นกลุ่ม
“ประชาระบือธรรมนวดกดจุดฝ่าเท้า” จนสำเร็จ
ส่วนภาครัฐควรเข้ามามีบทบาทในการสนับสนุนและส่งเสริมด้านการประชาสัมพันธ์
แหล่งการทำกิจกรรมนอกพื้นที่(ออกบูท) และงบประมาณตามลำดับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น